Mentoring akademicki zyskuje na popularności wśród polskich uczelni. Coraz więcej instytucji wdraża go jako skuteczne narzędzie wspierające rozwój zarówno kadry naukowo-dydaktycznej, jak i studentów. Inicjatywa ta znajduje zastosowanie nie tylko w pracy ze zdolnymi studentami czy doktorantami, ale także w rozwoju osób pełniących funkcje kierownicze: dziekanów, prodziekanów, dyrektorów instytutów czy kierowników katedr.
Główne obszary zastosowania mentoringu na uczelni:
1. Praca ze zdolnymi studentami
Mentoring umożliwia indywidualną pracę z zaangażowanymi studentami, magistrantami oraz członkami kół naukowych. Zwiększa to szanse na związanie młodych talentów z uczelnią i kontynuowanie przez nich kariery naukowej – np. poprzez studia doktoranckie.
2. Wsparcie dla doktorantów
Mentoring wspiera rozwój doktorantów, pomagając im precyzyjnie określić cele naukowe oraz zwiększając ich samodzielność i odpowiedzialność za własny rozwój. Mentorzy odgrywają tu kluczową rolę, budując relację opartą na zaufaniu i merytorycznym wsparciu.
3. Rozwój młodych pracowników naukowo-dydaktycznych
Dla początkujących pracowników uczelni mentoring to skuteczny sposób przekazywania wiedzy i rozwijania umiejętności dydaktycznych oraz badawczych. Dzięki relacji mentorskiej młodzi naukowcy czują się bardziej docenieni, zmotywowani i pewni swoich kompetencji.
Mentoring jako element kultury organizacyjnej uczelni
Wdrożenie programu mentoringowego wspiera rozwój pozytywnej kultury organizacyjnej, w której kluczowe są: współpraca, motywacja wewnętrzna, docenienie oraz rozwojowa informacja zwrotna.
W Collegium Wratislaviense obserwujemy, że uczestnicy programu Szkoła Mentorów nie tylko wzmacniają swoje kompetencje, ale także tworzą społeczność wzajemnie inspirujących się osób. Mentoring staje się w ten sposób nie tylko narzędziem, ale także impulsem do trwałych zmian w środowisku akademickim.
Trzy perspektywy korzyści z mentoringu
Dla mentee:
- Wzrost motywacji i zaangażowania
- Większa pewność siebie i poczucie docenienia
- Jasność celów zawodowych i naukowych
- Rozwój samodzielności i odpowiedzialności za własną ścieżkę
Dla mentorów:
- Rozwój kompetencji komunikacyjnych i interpersonalnych
- Większa satysfakcja z pracy
- Inspiracja płynąca z relacji z mentee
- Zwiększenie otwartości na różne perspektywy
Dla uczelni:
- Wzrost zaangażowania kadry
- Skuteczniejsze przyciąganie i utrzymywanie młodych talentów
- Budowa środowiska sprzyjającego współpracy i rozwojowi
Mentoring poza jego tradycyjnym zastosowaniem
Warto podkreślić, że kompetencje mentorskie mają znacznie szersze zastosowanie. Mogą być z powodzeniem wykorzystywane w zarządzaniu zespołami, prowadzeniu zajęć dydaktycznych czy w pracy ze studentami na seminariach dyplomowych. To umiejętności uniwersalne, które wzbogacają codzienną praktykę akademicką.